مذاکرات

فصل دهم کتاب راهنمای «انجمن جهانی حمایت از حیوانات» به مذاکرات اختصاص دارد.

علاوه بر سخت کار کردن، مذاکره هم می تواند جالب و مثمرثمر باشد. قانع کردن سیاستمداران یا مقامات دولتی برای اصلاحات مورد نیاز، بسیار رضایت بخش است.

1 ـ مقدمه

2 ـ چانه زنی برای وضع قوانین جدید

     تشویق مسئولان

          الف: مذاکره با شخص قدرتمند

          ب: مذاکره با سایر افرد با نفوذ

          ج: نمایندگان مجلس چگونه می توانند کمک کنند؟

          د: چند راهنمایی در مورد کار کردن با نمایندگان مجلس

          هـ: نکات کلیدی در رابطه با ملاقات ها و نامه ها

          و: سایر فعالیت های مربوط به مذاکره

          ز: برنامه ریزی برای فعالیت های مربوط به مذاکره تان

3 ـ اطمینان یافتن از استحکام قوانین

4 ـ مذاکرات غیر سیاسی

5 ـ مطالعۀ یک نمونه: پیروزی در به دست آوردن ممنوعیت پروار بندی خوک ماده در اتحادیۀ اروپا

1 ـ مقدمه

علاوه بر سخت کار کردن، مذاکره هم می تواند جالب و مثمرثمر باشد. قانع کردن سیاستمداران یا مقامات دولتی به اصلاحات مورد نیاز، فوق العاده رضایت بخش است.

موارد مختلفی وجود دارند که ممکن است شما بخواهید در موردشان مذاکره کنید. مثلاً ممکن است بخواهید در رابطه با تحت فشار قرار دادن سوپرمارکت ها برای نفروختن تخمِ  مرغ هایی که در قفس های سنتی هستند و یا قانع کردن باغ وحشی در مورد عدم نگهداری از خرس های قطبی مذاکره کنید. به این نوع مذاکره، غیر سیاسی گفته می شود. گرچه بیشتر مذاکرات و چانه زنی ها سیاسی هستند و سعی دارند یا قوانین پیشرفته تری به دست آورند و یا خط مشی سیاسی بهتر.

اگرمذاکره همراه با مبارزۀ شدید مردمی باشد، مؤثرتر است؛ احتمال این که سیاستمداران به تغییراتی که جامعه خواستار آن است تن در دهند، بسیار بیشتر است تا به تغییری که فقط یک سازمان حمایت از حیوانات خواستار آن است.

این فصل نگاهش به مذاکراتی است که با هدف وضع قوانین جدید صورت می پذیرند. اگرچه، هم اصول اولیۀ آن و هم روش های پیشنهادی، به یک اندازه برای مذاکره جهت تغییر در سیاست گزاری دولت کار برد دارند.

مذاکره برای با وضع قوانین جدید دو مرحلۀ جداگانه دارد:

الف ـ تلاش در متقاعد کردن مسئولان در رابطه با مناسب بودن آن مورد برای تغییر دادن قوانین مربوطه

ب ـ سپس اگر مسئولان قانع شدند که قوانین جدیدی در آن مورد وضع کنند، شما باید در مورد نحوۀ نوشتن آن قوانین مذاکره را شروع کنید و مطمئن شوید که تا جایی که امکان دارد درست و محکم باشند.

هر کدام از این مراحل در بخش های بعدی شرح داده می شوند.

2 ـ چانه زنی برای وضع قوانین جدید ـ تشویق مسئولان

هدف اصلی شما در این مرحله باید ایجاد این احساس در بین نمایندگان مجلس، مقامات دولتی و وزراء (و هم چنین رسانه ها و جامعه) باشد که با کیس مهمی برای وضع قوانین جدید روبرو هستند.

اینکه چه کسی می تواند تصمیم گیرنده باشد یا قوانین جدید وضع کند، درکشورهای مختلف بسیار متفاوت است. مهم است که اول بفهمید در کشور شما چه کسی:

• قدرت پیشنهاد یا ایجاد قوانین جدید را دارد (در این بخش «شخص قدرتمند» نامیده می شود).
• و یا در موقعیتی هست که بتواند آن شخص یا فرد را تحت تأثیر قرار دهد.

برای مثال در اتحادیۀ اروپا، فقط کمیسیون اروپا حق وضع قوانین جدید را دارد. اگر چه ـ این بسیار مهم و حیاتی است ـ اعضای پارلمان اروپا (MEPS) هم می توانند فشار زیادی به کمیسیون اروپا وارد کنند. بنابراین افراد ضمن مذاکرۀ مستقیم با مقامات کمیسیون اروپا باید همچنین با اعضای پارلمان اروپا در گفتگو باشند و از آن ها بخواهند که از نفوذشان بر روی کمیسیون اروپا استفاده کنند.

در بیشتر کشورها شخص قدرتمند یک وزیر است. برای مثال اگر هدف شما ممنوع شدن قفس های سنتی مشبک است، شخص قدرتمند می تواند وزیر کشاورزی باشد.

الف: مذاکره با شخص قدرتمند

مذاکرۀ شما باید شامل گام های زیر باشد:

• با وزیریا شخص قدرتمند دیگر شروع به مکاتبه کنید، موضوع مورد بحث را به روشنی و اختصار شرح دهید.
• در نامۀ خود تقاضای ملاقات کنید. ملاقات حضوری، کمک زیادی می کند تا مشکل شما جلوی ذهن آن فرد قدرتمند بیاید.

ب: مذاکره با سایر افراد با نفوذ

نامه بنویسید و از سایر افراد با نفوذی که می توانند شخص قدرتمند را تحت تأثیر قرار دهند تقاضای ملاقات کنید. این افراد شامل گروه های زیر هستند:

• مقامات دولتی: این افراد مسئولیت مشاوره دادن به وزیر را دارند که آیا این کیس خوبی برای تغییر قوانین هست یا خیر؟ معمولاً اطلاعات اینها بسیار دقیق تر از شخص وزیر است. بنابراین ممکن است نیاز باشد مکاتبات و ملاقات شما بیشتر ازطریق این مقامات باشد. گسترش روابط حسنه با این مقامات دولتی از نقشی حیاتی برخوردار است؛ کمتر پیش می آید که وزراء ، خلاف نظر آنها قدمی بردارند.
• نمایندگان مجلس: (در این بخش به آنها MP’s  گفته میشود) معمولاً وقتی شخص قدرتمند قانون جدیدی را پیشنهاد می کند، مجلس تنها یک شور اصلی برگزار می کند و سپس رأی گرفته می شود. (مرحله 2 را در خطوط زیر ببینید) اما راه های مختلفی وجود دارند که قبل از انجام جلسه شور و مباحثه، نمایندگان شرایطی فراهم کنند و جوی بین نمایندگان، جامعه و رسانه ها به وجود بیاورند که به نظر برسد واقعاً به این تغییر در قانون نیاز هست.

ج: نمایندگان مجلس چگونه می توانند کمک کنند؟

شما باید با نمایندگانی که می توانند کمک کنند از چند طریق به مذاکره بپردازید:

• نامه هایی از نمایندگان مجلس: از آنها خواهش کنید به شخص قدرتمند نامه بنویسند، شاید به وزیر دولت و او را تشویق کنند تا لایحۀ جدیدی به مجلس تقدیم کند. نامه های نمایندگان می توانند بی نهایت مؤثر باشند.
• سؤالات مجلس: نمایندگان مجلس می توانند از دولت سؤال کنند:
• راجع به اطلاعات مبتنی بر واقعیات، یا
• درباره سیاست گذاری دولت.

مثلاً یک سؤال مجلسی، می تواند این باشد که در سال گذشته چند حیوان در آزمایشگاه ها مورد استفاده قرار گرفته اند؟ یا دولت چه میزان بودجه برای تحقیق روی روش های جایگزین اختصاص داده است؟

ارزش سؤال مجلسی در جوابی که به آن داده می شود نیست، بلکه با سؤال نمایندگان در واقع دولت متوجه می شود که در آن مورد خاص، نگرانی هایی جدی در مجلس وجود دارد.

• قطعنامه: بیشتر مجلس ها قادر به تأیید یک قطعنامه هستند. قطع نامه گاهی اعلامیه یا طرح پیشنهادی نامیده می شود و بیانگر عقیدۀ مجلس در رابطه با نیاز به آن تغییر است. شما می توانید از یکی از نمایندگان تقاضا کنید طرحی را به مجلس تقدیم کند و بعد از سایر نمایندگان بخواهد که از آن طرح پشتیبانی کنند.
• مباحثات: یک نمایندۀ مجلس می تواند تقاضا کند که مباحثه ای کوتاه صورت پذیرد. این هم راه خوبی برای آگاه کردن دولت از نگرانی های مجلس در این زمینه است.

د ـ چند راهنمایی در مورد کار کردن با نمایندگان مجلس

• اگر نماینده ای تقاضای کمکتان را پذیرفت، باید پیشنهاد کنید که پیش نویس این نامه (به وزیر)، سؤال مجلس و یا طرح پیشنهادی را شما برایش تهیه کنید چون اغلب نمایندگان خودشان وقت و یا اطلاعات دقیق برای انجام این کار را ندارند.
• مهم است با نمایندگانی که به شما در این کار اعتماد می کنند بتوانید ارتباط برقرار کنید و این کار فقط در طول زمان امکان پذیر است. اعتماد زمانی شکل می گیرد که نمایندگان به تدریج متوجه شوند که اطلاعات شما درست و دقیق هستند (درست بودن اطلاعات بسیار مهم است) و همچنین موردی که مطرح می کنید مستدل و منطقی است.
• نیازی نیست که تعداد زیادی دوست نماینده داشته باشید. گاهی تنها پشتیبانی خوب یک یا دو نمایندۀ مجلس می تواند به شما کمک کند که پیشرفت خوبی داشته باشید زیرا آنها سایر همکارانشان را هم تشویق خواهند کرد که از شما حمایت کنند.
• نگویید که این حزب بهتر از آن حزب است. شما باید بتوانید با سیاستمداران همۀ احزاب کار کنید.

هـ ـ نکات کلیدی در رابطه با ملاقات ها و نامه ها

علم: از تمامی تحقیقات علمی که استدلال های شما را تأیید کنند، بهره بگیرید.

سیاستمداران (وزراء، مقامات دولتی، و نمایندگان مجلس) به تحقیقات علمی ای که نشان دهند عملی غیر انسانی است، بسیار بیشتر اعتماد می کنند تا گفته های یک انجمن حمایت از حیوانات. برای مثال، موقعی مذاکره در مورد ممنوعیت قفس های سنتی و مشبک مرغ تخم گذار، خیلی مفید است که بشود گفت: کمیتۀ علمی دامپزشکی اتحادیۀ اروپا به این نتیجه رسیده است که این نوع قفس «ذاتاً برای رفاه مرغ ها ضرر جدی دارد».

اقتصاد: باید تلاش کنید که در استدلال اقتصادی پیروز شوید.

سیاستمداران از ممنوع کردن روال و پروسه ای که عوض کردنش گران تمام شود اکراه دارند. در صورت امکان باید نشان دهید که طرح پیشنهدی شما به افزایش هزینه ها منجر نخواهد شد و یا حتی در دراز مدت نتیجه اش صرفه جویی در هزینه ها خواهد بود.

فرض کنید که سعی دارید ممنوعیت دکه های پروار بندی خوک ماده ( یا آن طور که شهرت دارد «جعبۀ آبستنی» ) را به دست آورید. اگر رقیب شما بتواند سیاستمداران را قانع کند که طرحتان منجر به افزایش هزینه برای کشاورزان و دامداران و بالا رفتن قیمت گوشت برای مصرف کنندگان می شود، شما واقعاً به مشکل بر می خورید. کاری که باید بکنید این است که نشان دهید تبدیل دکه های آبستنی به خانه های گروهی، یا آزاد گذاشتن خوک های ماده در فضای باز، تنها مقدار کمی به هزینه ها خواهد افزود و یا حتی هزینه ها را کاهش خواهد داد.

باید نشان دهید که روش های جایگزین بهتر هم  وجود دارند.

همچنین سیاستمداران تمایل ندارند روشی که احساس می کنند جایگزین عملی تر ندارد، را ممنوع کنند. مثلاً آنها تمایلی نشان نخواهند داد که تست مسموم کردن حیوانات را ممنوع کنند؛ مگر این که شما بتوانید سیاستمداران را قانع کنید روش های غیر حیوانی، درست به همان اندازه کار آمد هستند.

استدلال های رقیب خود را پیش بینی کنید.

قبل از جلسه، سعی کنید استدلال های رقیب خود را پیش بینی کنید و نکات قانع کنندۀ خوبی برای پاسخ به آنها داشته باشید. برای مثال، یک سیاستمدار ممکن است بگوید که کشاورزان و دامداران به او گفته اند که نگهداری مرغ تخم گذار در قفس های سنتی مشبک خوب است چون از پر ریزی در اثر نوک زدن که در سیستم های آزاد در درون سوله زیاد اتفاق می افتد جلوگیری می کند. شما باید نشان دهید که با نگهداشتن مرغ ها در شرایط خوب می توان از این اتفاق جلوگیری کرد. یا ممکن است کشاورزان بگویند مرگ و میر جوجه هایی که بیرون نگه داشته می شوند بسیار بیشتر از آنهایی است که در داخل نگهداری می شوند. شما باید استدلال کنید که با مدیریت خوب، تعداد مرگ و میر در مرغداری های بدون قفس می تواند به اندازه مرغداری درون قفس پایین باشد.

نکات کلیدی شما چه هستند؟

راجع به نکات کلیدی که میل دارید مطرح کنید، تصمیم بگیرید. شخصی که با او جلسه دارید احتمالاً نکات دیگری را مطرح خواهد کرد که شما باید به آنها پاسخ بدهید ولی باید تلاش کنید که بدون مطرح کردن نکات مورد نظرتان آنجا را ترک نکنید. اگر درست بدانید چه نکاتی مد نظرتان هستند، وقتی از بحث دور شوند، متوجه می شوید. آن وقت باید سعی کنید دوباره موضوع را سر جای اولش برگردانید.

متمرکز باشید.

اگر هدف شما به دست آوردن ممنوعیت نگهداری میمون های آدم نما به عنوان حیوان خانگی است، در نامه یا نشست خود از مزارع صنعتی یا حیوانات آزمایشگاهی صحبت نکنید.

نامه ها نباید طولانی باشند.

به طور کلی نامه باید تا حد امکان کوتاه باشد. حداکثر دو صفحه

مؤدب باشید.

نکاتی که مطرح می کنید می توانند تند و افراطی باشند. برای مثال، ممکن است خواستۀ شما ممنوع کردن قفس های سنتی مرغ تخم گذار باشد اما لحن شما باید مؤدبانه و منطقی باشد.

و ـ سایر فعالیت های مربوط به مذاکره

علاوه بر مطالبی که تا به حال بررسی کردیم، چند کار مفید دیگر هم هست که می توانید انجام دهید:

کارت ها و نامه های حامیان: از حامیان خود بخواهید که به وزیر و نمایندگان مجلس نامه بنویسند. اگر سیاستمداران حس کنند که مشکل مطرح شده از حمایت عمومی برخوردار است احتمال این که کاری در آن رابطه انجام دهند بسیار بیشتر است. حامیان شما می توانند یا نامه بفرستند ـ که در این صورت شما باید راهنماییشان کنید که حاوی چه نکاتی باشد، یا کارت پستالی با یک پیام چاپ شده در اختیارشان باشد که امضا کنند.

طومار: طوماری خطاب به شخص قدرتمند تهیه کنید. وقتی تعداد امضاها به حد کافی رسید ترتیبی بدهید که طومار به دستش برسد. اگر طومار از طریق یکی از هنرمندان یا یکی از نمایندگان دلسوز مجلس تقدیم شخص قدرتمند شود،  ممکن است مؤثرتر باشد.

ارتباط خود را با سیاستمداران حفظ کنید: باید راهی پیدا کنید که نگرانی های خود را به سیاستمداران یاد آوری کنید. گاهی اوقات به وزیر، مقامات دولتی و نمایندگان همفکر نامه بنویسید و آنها را از پیشرفت های چشم گیری که حاصل شده باخبر کنید. برای مثال، دربارۀ یک تحقیق علمی که درحل یکی از مشکلات می تواند بسیار مهم باشد، با آنها صحبت کنید و یا نتیجۀ یک آمار نظرسنجی عمومی که نشان می دهد اکثریت اعضای جامعه با عقیدۀ شما موافقند که انجام فلان کار بخصوص باید ممنوع شود.

توضیح یا گزارش علمی و اقتصادی: توضیح یا گزارش کوتاهی تهیه کنید که در آن خلاصه ای از تحقیق علمی شرح داده شده باشد و نشان دهد که هدف شما دارای پشتوانۀ علمی است. آن را برای نمایندگان مربوطه بفرستید. این توضیح و گزارش باید شامل استدلال اقتصادی هم باشد و نشان دهد که تغییری که شما خواستارش هستید به افزایش هزینه ها منجر نخواهد شد و یا این افزایش بسیار کم خواهد بود.

عکس ها و فیلم ها: برای سیاستمداران مربوطه عکس و فیلم (ویدیو یا دی وی دی) بفرستید. این تصاویر نگرانی های شما را قوی تر از کلمات محض نشان می دهند.

ز ـ برنامه ریزی برای فعالیت های مربوط به مذاکره تان

توجه داشته باشید که ترغیب شخص قدرتمند به پیشنهاد یا ایجاد یک قانون، پروسه ای زمانبر است و ممکن است ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد. نمی خواهیم شما را دلسرد کنیم، اما زمان زیادی لازم است تا بشود یک دولت را تشویق به وضع قوانینی کرد که با منافع کشاورزان و دامداران، کمپانی های دارویی، یا شکارچیان در تضاد است. اما با صبر و پشتکار حتماً موفق خواهید شد.

مذاکرات به ممنوعیت شکار در بریتانیا منتهی شد و قفس های سنتی برای مرغ های تخم گذار (از سال 2012) در سرتاسر اروپا ممنوع گردید و همین طور فروش لوازم آرایشی که بر روی حیوانات آزمایش شده بودند (از سال 2008) متوقف شد.

آخور خوک های ماده که به آن قفس پروار بندی هم گفته می شود در فیلیپین و فلوریدا (از سال 2008) و در اتحادیۀ اروپا (از سال 2013) غیرقانونی اعلام شد.

غذا دادن اجباری به غازها و مرغابی ها برای تهیۀ فویه گرس در کالیفرنیا (از سال 2012) و در اسرائیل ممنوع شده است. همچنین مذاکرات در اسرائیل منجر به ممنوعیت بریدن شاخ گاوها بدون بی حسی شد. در آمریکا، مذاکره کردن منتهی به ممنوعیت واردات و تولیدات محصولاتی شد که از پوست سگ و گربه تهیه می شوند.

شما باید برای تازه و زنده نگهداشتن مذاکرات خود در طول زمان، از روش های گوناگونی استفاده کنید. به همین علت است که ما روش های مختلف مثل: نامه نوشتن، جلسه گذاشتن، سؤال در مجلس، به بحث گذاشتن و صدور قطع نامه، فرستادن نامه های نمایندگان مجلس و حامیان برای شخص قدرتمند، طومار، گزارش های علمی و مالی را توصیه می کنیم.

در شروع مذاکره تخمین بزنید که قانع کردن شخص قدرتمند چقدر طول خواهد کشید. بعد، یک جدول زمانی برای انجام  فعالیت های خود در نظر بگیرید. هدف باید اعمال فشار مداوم بر روی شخص قدرتمند و سایر سیاستمداران موافق باشد. از بکارگیری همۀ ابزارهای لابی گری خود به یکباره، خودداری کنید. در عوض مطمئن شوید که می توانید فشارمستمر را برای یک مدت طولانی حفظ کنید.

3 ـ اطمینان یافتن از استحکام قوانین

تا اینجا ما پروسۀ تشویق یک وزیر (یا شخص قدرتمند دیگر) را که قادر به تغییر یا وضع قوانین جدید است، مورد بررسی قرار دادیم. اما حالا می خواهیم به شما بگوییم که پس از قانع کردن وزیر در مورد این که آن تغییرات قانونی لازم هستند، چه کار باید بکنید.

گاهی وزیر بدون کسب موافقت سایرین می تواند قانون جدیدی بیاورد. اگر چه معمولاً وزیر فقط می تواند لایحۀ قانون جدید را تقدیم مجلس کند. یعنی وزیر پیش نویسی از قانون تهیه و تقدیم مجلس می کند تا در آنجا مورد موافقت فرد یا افرادی مثل مجلس شورا قرار گیرد. این پیش نویس تا به تصویب برسد باید از چندین مرحله عبور کند.

حالا نگاهی می اندازیم به گام هایی که باید بردارید تا لایحه یا طرح در طی این مراحل ضعیف نشود و شاید حتی قوی تر گردد.

اول باید بدانید یک طرح یا لایحه تا به مرحلۀ تصویب برسد باید از چه مراحلی عبور کند. این مراحل در کشورهای مختلف فرق می کنند.

در بسیاری از کشورها وقتی شخص قدرتمند لایحه ای را تقدیم می کند، مجلس باید آن را تصویب کند. معمولاً اعضای یکی از کمیته های مجلس، لایحه را بررسی و گزارش مبسوطی راجع به آن ارائه می دهند. سپس بر اساس این گزارش، لایحه به رأی گذاشته می شود و همۀ نمایندگان باید به آن رأی بدهند. بعضی از مراحل پارلمانی شامل ارزیابی اصول قانون پیشنهادی هستند وبرخی دیگر هم مستلزم این هستند که سطر به سطر مورد بررسی قرار گیرند.

بسیار اهمیت دارد که شما موارد زیر را به روشنی بدانید:

• مراحل مختلفی که قانون پیشنهادی باید از آن عبور کند، و
• جدول زمان بندی این مراحل

توجه به موضوعات بالا باعث می شود که برای مذاکره در زمان مناسب، به سراغ آدم های درست بروید.

باید با نمایندگان مجلس و سایر تصمیم گیرندگان، مثل وزیر و مقامات دولتی مذاکره کنید تا:

• قانون پیشنهادی را در جایی که ضعیف است قوی کنید.
• از قسمت های خوب این لایحه در مقابل رقیبان دفاع کنید. برای مثال اگر رقیب شما علیه ممنوعیت نگهداری پرندگان وحشی به عنوان حیوان خانگی استدلال می کند، شما باید تأکید کنید که خانگی کردن این نوع پرندگان شدیداً با رفاه آنها در تضاد است و بعضی از این گونه ها را بسوی انقراض سوق می دهد.

موقع مذاکره مطمئن شوید که قانون پیشنهادی در زمان نهایی شدن، از بیشترین استحکام ممکن برخوردار باشد. برای این منظور می توانید از این روش ها استفاده کنید:

• نامه بنویسید.
• تقاضای ملاقات کنید.
• مطمئن شوید که استدلال هایتان صریح و مختصر باشند.
• تأکید کنید که تحقیقات علمی پشتیبان شما هستند.
• توضیح دهید که پیشنهاد شما از نظر اقتصادی زیان آور نیست.
• نشان بدهید که چرا استدلال های رقیب شما معتبر نیستند.

4 ـ مذاکرات غیر سیاسی

اصول و تفکری که در این فصل بیان شده اند، می توانند در مذاکره پیرامون مسائل غیر سیاسی هم کاربرد داشته باشند. برای مثال مذاکره با:

• یک سوپرمارکت در مورد خودداری از فروش گوشت مزارع صنعتی.
• یک فروشگاه زنجیره ای فست فود که فقط از تخم ِ مرغ های بیرون از قفس استفاده کند.
• یک باغ وحش در مورد عدم نگهداری فیل ها یا خرس های قطبی.
• یک فروشگاه که خز حیوانات را ارائه نکند.
• یک رستوران که فویه گرس، سرو نکند.
• یک سازمان مربوط به کشاورزان در مورد دوری از تبدیل شدن به دامداری صنعتی.

این نوع مذاکره سبب شد که در بریتانیا سوپرمارکت « ویت رُز»  از فروش تخمِ  مرغ های درون قفس مشبک خودداری کند و فروشگاه «مارکس انداسپنسر»  فقط به فروش تخمِ مرغ های فضای آزاد بپردازد و از این مهم تر  در هلند همۀ سوپرمارکت ها اعلام کردند که از این پس تخمِ  مرغ های درون قفس مشبک را عرضه نخواهند کرد. فروشگاه زنجیره ای فست فود، مک دونالد بریتانیا اعلام کرد که فقط به استفاده از تخمِ  مرغ های فضای آزاد روی آورده است. و مک دونالد آمریکا پر ریزی اجباری مرغ های تخم گذار را ممنوع اعلام کرده و لازم دانسته که فضایی بیشتر از حد استاندارد صنعتی آمریکا در اختیار مرغ های تخم گذار قرار داده شود و تأکید دارد که تأمین کنندگان گوشت استانداردهای معینی را در موقع کشتار رعایت کنند.

5 ـ مطالعۀ یک نمونه: پیروزی در به دست آوردن ممنوعیت پروار بندی خوک ماده در اتحادیۀ اروپا

این مورد نگاهی دارد به موفقیت مبارزۀ سازمان دلسوزی در زراعت جهانی (CIWF) برای به دست آوردن ممنوعیت در رابطه با دکۀ پرواز بندی خوک ماده در اتحادیۀ اروپا.

در اتحادیۀ اروپا، سه مؤسسه درایجاد  قوانین جدید نقش دارند:

1 ـ کمیسیون اروپا که قانون جدید را پیشنهاد می کند

2 ـ پارلمان اروپا

3 ـ شورا که از وزرای کشورهای عضو تشکیل شده

1997: کمیتۀ علمی دامپزشکی اتحادیۀ اروپا (SVC) گزارشی درباره رفاه خوک هایی که به صورت فشرده در کنار هم نگه داری می شوند منتشر می کند که خیلی مفید است. این گزارش دکۀ پرواربندی خوک ماده را «مشکلی جدی برای رفاه این حیوان» می داند و آن را محکوم می کند.

 CIWF حالا در جایگاه محکمی است چون هدف اصلیش با یک گزارش علمی معتبر حمایت شده است. هدف CIWF این است که کمیسیون ـ تنها ارگانی که می تواند قانون جدید پیشنهاد کند ـ را ترغیب کند قانونی برای ممنوع کردن دکه های پرواربندی خوک ماده پیشنهاد کند. ممنوعیتی که قبلاًً با شواهد علمی، به وضوح توجیه شده است.

1998 / 1999: به منظور رسیدن به این هدف، CIWF نامه هایی می نویسد و نشست هایی برگزار می کند با:

• کمیسیون و اصرار می کند که طرح ممنوعیت دکه های پرواربندی خوک ماده را پیشنهاد کند و تأکید می کند که این گزارش SVC در مورد دکه ها بسیار مهم است.
• افرادی که می توانند کمیسیون را تحت فشار قرار دهند عبارتند از: اعضای پارلمان اروپا (MEPS) و وزرای کشاورزی کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا. CIWF از اعضای پارلمان اروپا و وزرا تقاضا می کند که به کمیسیون اصرار کنند تا قانون جدیدی مبنی بر ممنوعیت دکه های پرواربندی خوک ماده پیشنهاد کند. CIWF دائم تأکید می کند این گزارش علمی، دکه ها را به دلایل ظالمانه محکوم می کند.

از همه مهم تر این است که مذاکرات CIWF، بوسیلۀ یک کمپین مردمی قوی حمایت شود. پشتیبانان تعداد زیادی نامه و کارت پستال برای کمیسیون فرستادند.

2000 : CIWF می داند که باید انرژی تازه ای به مذاکرات بدهد که حالا وارد سومین سال شده است. بنابراین به این موارد اقدام می کند:

• تهیۀ یک گزارش دقیق از خلاصۀ تمامی تحقیقات علمی ای که نشان می دهند دکه های پرواربندی از نظر رفاهی برای حیوان جداً نامناسب هستند.
• تهیۀ یک جزوۀ هشت صفحه ای کوچک که در آن بطور خلاصه کیس CIWF را مطرح نموده و بوسیلۀ عکس های رنگی قدرتمند، ماهیت بی رحمانۀ این دکه ها را به وضوح نشان می دهد و جایگزین های انسانی تر را مشخص می نماید.

این گزارش و جزوه برای کمیسیون، نمایندگان مجلس، وزرای کشاورزی و سایر مقامات در وزارت کشاورزی فرستاده می شود. جزوه هم زمان با گزارش فرستاده نمی شود بلکه چند هفته بعد ارسال می شود ـ بسیار مهم است که مرتب چیزهای تازه ای برای ارائه به سیاستمداران داشته باشید.

2001 : سرانجام در ماه ژانویه، کمیسیون قانون جدیدی در رابطه با ممنوعیت دکه های پرواربندی خوک ماده پیشنهاد می دهد. این موضوع، نقطه عطفی مهم است. حالا این به شورا بستگی دارد که متشکل از وزرای کشاورزی کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا و نمایندگان پارلمان اروپا است، تا تصمیم بگیرند که ممنوعیت پیشنهاد شده به قانون تبدیل شود.

هدف CIWF حالا از این قرار است: مطمئن شود که پیشنهاد ضعیف نشود و در واقع، مادامی که تحت بررسی پارلمان و وزرای کشاورزی است حتی قوی تر هم بشود.

CIWF برای حصول اطمینان از این که همۀ تصمیم گیرندگان از موضوع ممنوعیت دکه های پرواربندی خوک ماده اطلاع دارند، تلاش های خود را چند برابر می کند و:

• فیلم کوتاهی تهیه می کند که در آن دکه های فعلی با جایگزین انسانی تر آن مقایسه شده اند. فیلم می تواند ظالمانه بودن این دکه ها را بسیار شدیدتر از  قدرت کلمات به معرض نمایش بگذارد.
• یک نظرخواهی عمومی برگزار می کند و این نظرخواهی نشان می دهد که 84% جامعه خواستار ممنوع شدن این نوع دکه هاست. نکتۀ مهم اینجاست که سیاستمداران می خواهند مطمئن شوند این چنین ممنوعیتی از پشتیبانی بخش عظیم جامعه برخوردار است.
• 700000 امضا جمع می کند. این طومار بزرگ به ریاست شورای کشاورزی اتحادیۀ اروپا عرضه می شود.
• جزوۀ کوچک شش صفحه ای منتشر می کند که نشان می دهد چگونه تعدادی از مزارع با استفاده از جایگزین های انسانی تر به موفقیت های اقتصادی رسیده اند. این هم بسیار ضروری است ـ قبل از آن که سیاستمداران سیستمی را ممنوع کنند، می خواهند مطمئن شوند سیستم جایگزین قابل اعتمادی که بتواند جای آن را بگیرد، موجود باشد.

وقتی ممنوعیت پیشنهادی از طرف کمیتۀ کشاورزی پارلمان تحت بررسی است CIWF  از نزدیک با نمایندگان پارلمان اروپا کار می کند و دوباره وقتی که موضوع با همۀ پارلمان به بحث گذاشته می شود این کار را ادامه می دهد:

• CIWF از نمایندگان موافق می خواهد که برای قوی تر شدن طرح پیشنهادی اصلاحیه ای تهیه کنند و سپس از سایر نمایندگان پارلمان تقاضا می کند که به این اصلاحیه رأی دهند.
• نمایندگان مخالف که از صنعت پرواربندی خوک حمایت می کنند اصلاحیه ای تهیه می کنند که طرح پیشنهادی را ضعیف کند. CIWF سایر نمایندگان را تشویق می کند که علیه این اصلاحیه رأی بدهند.

CIWF در تمام طول مدت سعی می کند نادرستی استدلال های صنعت پرواربندی خوک را به اثبات برساند. این صنعت ادعا می کند که:

• خوک های ماده در حالت گروهی نسبت به هم پرخاشگر هستند و تنها دکه ها می توانند جلوی این جنگ و جدال ها را بگیرند. CIWF تأکید می کند که تحقیقات علمی نشان می دهد: پرخاشگری در بین گروه با مدیریت خوب قابل حل است ـ مثلاً با کاهش دادن رقابت در زمان غذا.
• نگهداری گروهی خوک های ماده گران است. CIWF خاطر نشان می کند که مطالعات اقتصادی نشان می دهند که نگهداشتن گروهی خوک های ماده فقط به مقدار خیلی کمی به هزینۀ تولید گوشت خوک اضافه می کند. در واقع بعضی از انواع نگهداری گروهی از دکه های پرواربندی خوک ماده ارزان تر هستند.

جون 2001 : موفقیت! وزرای کشاورزی با ممنوعیت دکه های پرواربندی خوک ماده موافقت می کنند.