مهندسی ژنتیك و شبیه‌سازی حیوانات

بخش ششم

مهندسی ژنتیك حیوانات مزرعه می‌تواند بر هم زدن اصالت بیولوژیكی گونه‌ها محسوب شود و به همین علت بسیاری از مردم آن را ذاتاً اشتباه می‌دانند. مهندسی ژنتیك می‌تواند جابجائی ژن‌ را بین گونه‌ ها، برای مثال از انسان به گاو، یا مرغ به خوك، امكان‌پذیر سازد. مهندسی ژنتیك برای بهره وری بیشتر، غیرقابل توجیه است زیرا اکثر حیوانات مزرعه از حد متابولیك خود فراترکشانده شده اند.

مهندسی ژنتیك هنوز در مراحل آزمایش قرار دارد. نتیجۀ بسیاری از آزمایش‌ها تولد حیواناتی با ژن‌های پیوندی است كه از مشكلات زیادی رنج می برند و اغلب مجبور به نابود کردن آنها به روش انسانی هستند. كمپانی‌ها و مؤسسات آموزشی كه در زمینۀ بیوتکنولوژی فعالیت می‌كنند مشتاقند تا حیواناتی را که از طریق مهندسی ژنتیک تولید کرده اند، به ثبت برسانند. حق انحصاری ثبت اختراع به دارنده ‌اش اجازه می‌دهد تا از اختراعش سود ببرد. یعنی چند سال معین هیچ كس نتواند بدون اجازۀ او آن را تولید نماید.

دسترسی گسترده به ثبت اختراع سبب رونق تجاری فراوانی در مهندسی ژنتیك حیوانات شده است، فرآیندی كه اغلب اوقات باعث رنج فراوان حیوان می‌شود. از آن گذشته، همزمان با رشد فزایندۀ شناخت حیوانات و این که باید با آنها بعنوان موجوداتی هوشیار رفتار شود، گرفتن حق ثبت از نظر اخلاقی مردود شناخته می شود زیرا  با دید یك اختراع یا شیء به حیوان نگریسته می شود.

شبیه‌سازی حیوانات: در این مورد هم مثل مهندسی ژنتیك، یك حیوان ماده برای برداشتن یا کاشتن تخمک یا جنین، مورد عمل جراحی قرار می گیرد و بسیاری از آنها پس از رسیدن به هدف، کشته می شوند. خیلی از حیواناتی كه از طریق شبیه سازی به دنیا می‌آیند تغییر شكل داده ‌اند و بسیاری از آنهایی كه زنده می‌مانند شرایط وخیمی را پشت سر می‌گذارند. در ضمن، شبیه ‌سازی می‌تواند پتانسیل ابتلا به بیماری‌ها را بالا ببرد و برای تنوع زیستی یک تهدید جدی محسوب می‌شود.

بخش هفتم حیوانات مزرعه را اینجا بخوانید.