قوانین آزمایش بر روی حیوانات

بخش دوم حیوانات آزمایشگاهی

قوانین و دستورالعمل‏ تست كردن :

آزمایش روی حیوانات با قوانین ملی وبین المللی تنظیم می شود. میزان حمایت قانونی با توجه به حیوانات و همین طور مقررات مربوط به مجوزهای قانونی، بازرسان و اجرای قوانین، بین کشورها بسیار متفاوت است.

استفاده از حیوانات در کشورهای عضو اروپا توسط بخشنامه شورا (86/609/EEC) در مورد تقریب قوانین، مقررات اداری کشورهای عضو در رابطه با حمایت از حیواناتِ مورد استفاده در اهداف آزمایشگاهی و علمی دیگر که در سال 1986 به تصویب رسید، تنظیم می شود. این بخشنامۀ شورا در حال اصلاح است و دستورالعمل جدید امیدوار است که مرجع خاصی برای روش های جایگزین برای استفاده از حیوانات باشد.

 «انجمن اروپایی حمایت از حیوانات مهره داری که برای اهداف آزمایشی و سایرمقاصد علمی استفاده می شوند» (1986)، که توسط کشورهای عضو به تصویب شورای اروپا رسیده است، نیز آزمایش حیوانات در اتحادیۀ اروپا را کنترل می کند.

در اتحادیۀ اروپا، قوانین ملی حاکم بر آزمایش حیوانات عمومأ منعکس کنندۀ مقررات مربوط به بخشنامۀ شورای اروپا و کنوانسیون شورای اروپاست. اگرچه اختلافاتی جزئی هم وجود دارند. مثلاً قانون هلند در مورد آزمایش حیوانات و قانون (رویه های علمی) حیوانات انگلیس (1986)، سخت گیرانه تر از دستورالعمل شورا می باشد.

دستورالعمل آزمایش: بيشتر آزمايش ‏هايى كه روى حيوانات انجام مى ‏شوند از نظر قانونى لازم نيستند. با اين همه، قوانين تست مواد شيميايى و محصولات بيولوژيكى (مثل واكسن‏ ها) تأکید دارند که حتماً روی حیوانات آزمایش شوند. چند دستورالعمل اروپايى و بين‏ المللى در اين زمينه وجود دارند؛ از قبيل سازمان همكارى‏ هاى اقتصادى و توسعه (OECD) كه راهکارهایی براى آزمايش محصول بر روى حيوانات ارائه مى ‏دهد. پیشنهاداتی که برای به روز رسانی دستورالعمل تست ها  ارائه می شوند، می بایست نشان دهند نتايج علمى بهتری بدست آمده يا رفاه حيوانات بیشتر شده است.

 كتاب راهنماى دارويى اروپا فهرستى از مواد مختلفی كه مستلزم آزمايش بر روى حيوانات هستند، تهيه كرده و در ضمن بعضى از جايگزين ‏هايى را كه مى‏ شود در آزمايش ‏هاى آمادگى بيولوژيكى از آنها به جاى حيوانات استفاده نمود را نيز ذكر كرده است. ايالات متحده و ژاپن دستورالعمل دارويى دیگری دارند كه منجر به اختلاف در شرایط مورد نیاز و در نتیجه تکرار آزمایش ها در نقاط مختلف دنيا شده است. براى ايجاد هماهنگی بين اروپا، ايالات متحده و ژاپن به طور منظم کنفرانس بین المللی برگزار مى ‏شود تا يك توافق كلى در رابطه با قوانين آزمايش برروى حيوانات به دست آيد.

 در مورد ساير محصولات از قبيل محصولات خانگى معمولاً قانون، کمپانی سازنده را ملزم می کند پيش از روانۀ محصول به بازار، اطلاعاتی راجع به مواد مصرفى و همچنین محصول نهايى ارائه نمايد. روش کسب این اطلاعات  آزمايشگاهى به طور خاص تعریف نشده است. ولی اطلاعاتی که از آزمايش بر روى حيوانات بدست می آید، از طرف مسئولان نظارتی «استاندارد طلايى» تلقى مى ‏شود و به عنوان مرجع استاندارد مورد استفاده قرار مى‏ گيرد.

 اگر چه بسيارى از مدل‏ هاى حيوانى هرگز به درستی مورد تأیید قرار نگرفته اند، خیلی از روش ‏هاى جايگزين هم تأييد نشده اند و يا بصورت تجارى در دسترس نبوده‏ اند و اين استدلال براى دفاع از كل سيستم توسعۀ محصولات، تنظیم و بازاریابی آنها با استفاده از آزمايش های حيوانی، به کار می رود.

 قانون، راهکارهای تست كردن و  نگرش مسئولان ناظر، همگى نياز به تغيير دارند تا بتوان از آزمايش بر روى حيوانات فاصله گرفت و روش‏ هاى مدرن ‏ترى را بدون مشارکت حیوانات بکار گرفت.

  كميته‏ هاى بررسى ‏كننده رفاه حيوانات و نقد اخلاقى‏

 كشورهاى بيشتر و بيشترى دست به تأسيس كميته‏ هاى بررسى‏ كننده رفاه حيوانات و نقد اخلاقى (ERS) و يا  کمیته های سازمانى مراقبت و استفاده از حيوانات (IACUCs) مى‏ زنند. اين كميته‏ ها طرح ‏هاى تحقيقاتى را مطالعه مى‏ كنند و آن را با توجه به فوایدی كه براى علم و جامعه دارند و بهايى كه حيوانات مى ‏پردازند مورد ارزيابى قرار مى ‏دهند. به علاوه، تلاش ‏هاى محققان براى یافتن روش ‏هاى جايگزين و عدم استفاده از حيوانات، يا كمتر استفاده كردن از آنها، يا راه هایی كه سبب درد و رنج كمترى براى حيوانات شود نيز مورد ارزيابى قرار مى‏ گيرند.

 كميته‏ هاى بررسى ‏كنندۀ رفاه حيوانات و نقد اخلاقى، از متخصصان مختلفى مانند: محققان، متخصصان علم اخلاق، متخصصان «جايگزين‏ ها»، مشاوران رفاه حيوانات، متخصصان حيوانات آزمايشگاهى و گاهى افراد غيرحرفه‏ اى تشكيل مى‏ شود. نقش آنها اين است كه طرح ‏هاى تحقيقاتى را واقع بینانه مورد بحث و بررسى قرار دهند و راه ‏هايى پيشنهاد كنند كه طرح بهتر شود و درد و رنج حيوانات به حداقل برسد. بيشتر كميته‏ ها اجازۀ صدور مجوز اجرا يا توقف آزمايش‏ ها را ندارند اما نقش مشورتى آنها در بيشتر كشورها بسيار جدى گرفته مى‏ شود. عقيده بر اين است كه به علت وجود اين كميته ‏ها، تعداد حيوانات مورد استفاده در آزمايشگاه‏ ها در دهۀ گذشته كاهش يافته است؛ طرح‏ ها با دقت بررسى مى ‏شوند و ممكن است بعضی محققان تصميم بگيرند طرح های کم ارزش را ارائه نكنند.

بخش بعدی را اینجا بخوانید.