حمل و نقل حیوانات زنده، كشتار و بازارها

بخش پنجم حیوانات مزرعه 

حمله و نقل حیوانات زنده: هر ساله در سراسر دنیا بیلیون‌ها دام برای پرواربندی یا كشتار جا ‌به جا می‌شوند. بعضی از دام‌ها ـ مخصوصاً گاوها و گوساله ‌ها، خوك‌ ها، گوسفندها، بزها و اسب‌ها ـ به مسافت‌های بسیار دوری منتقل می‌شوند. حیوانات اکثراً با ماشین به مناطق دوردستی برای كشتار فرستاده می‌شوند و در مسیر خود از جلوی كشتارگاه‌ های نزدیك تری عبور می‌كنند. برای مثال، جهت تحقق قرارداد‌های اقتصادی: 80% از گوشت در آمریكا به وسیله كمتر از 50 كارخانه كه بیشترشان در غرب میانه قرار دارند پردازش شده و به عمل می ‌آیند، در حالی كه تقریباً 1000 كارخانه در سراسر كشور وجود دارد. به علت امنیت زیستی و به خاطر رفاه حیوانات، واضح است كه حیوانات باید تا جایی كه امكان دارد، در نزدیك‌ترین كشتارگاه به دامداری محل پرورششان كشته شوند. اما تعداد كشتارگاه ‌ها در بیشتر كشورهای در حال توسعه اقتصادی به طور چشمگیری در سال‌های اخیر رو به كاهش بوده است.

این مسئله به قدر كافی در داخل كشورها بد هست اما مشكلات بدتر زمانی به وجود می‌آیند كه حیوانات زنده از كشوری به كشور دیگر صادر می‌شوند ـ یك تجارت كاملاً غیرضروری. هزاران خوك و گاو و گوسفند با ماشین‌های باری بین كانادا، آمریكا و مكزیك جابجا می‌شوند. صدها هزار دام بین كشورهای اروپایی جابجا می‌شوند و سایر آنها از اروپا به خاورمیانه فرستاده می‌شوند. میلیون‌ها گوسفند از استرالیا و نیوزیلند با كشتی به خاورمیانه فرستاده می‌شوند، در شرایطی كه گاهی اوقات باعث وحشت‌ می شود و مرگ و میر سنگینی به همراه دارد. این حیوانات را می‌توان به سادگی پس از كشتار و به شكل لاشه به آن كشورها فرستاد.

كمیتۀ علمی اتحادیۀ اروپا در ارتباط با سلامت و رفاه حیوانات چنین نتیجه‌گیری كرد كه: «در پروسۀ حمل ‌و نقل دام‌ها، بار گیری ـ كه توأم با جابجایی، لمس كردن و رانندگی است ـ پر استرس‌ترین قسمت محسوب می‌شود. قسمت ناراحت کننده ممكن است درد و ترسی باشد كه توسط انسان‌ها ایجاد می‌شود. مخصوصاً موقع مجبور كردن دام به بالارفتن از صفحۀ شیب‌دار و فشار روحی ناشی از روند ناآشنای بار زدن، وضعیت ماشین و ارتباط‌ های اجتماعی ناملموس.»

«بعضی از كسانی كه حیوانات را بار می‌زنند یا ماشین را می‌رانند، به حیوانات به عنوان موجوداتی كه دارای احساس هستند و در نتیجه باید رفاهشان در نظر گرفته شود، نگاه نمی‌كنند.

بنابراین وضعیت رفاه حیوانات به هنگام بار زدن، حمل‌ ونقل، مخصوصاً در جاده‌ های پیچ در پیچ و هنگام تخلیه بسیار اسفناك است.»

مشكلات رفاهی به دلایل مختلفی روی می‌دهند. از آن‌جمله:

• حیوانات در ماشین‌ های بیش از حد شلوغ در كنار هم گذاشته می‌شوند و غالباً در طول سفرهای طولانی خود، آب و غذای كافی دریافت نمی‌كنند و قادر به استراحت نیستند.
• حیوانات بسیار خسته و تشنه شده، تحت فشار روحی قرار می‌گیرند.
• حیوانات اغلب از فشار روحی ناشی از گرما رنج می‌برند. كمیتۀ علمی سلامت و رفاه حیوانات اتحادیۀ اروپا عنوان می‌كند كه «درجه حرارت بالا در کامیون ‌های حمل ‌و نقل غالباً موجب پایین آمدن سطح رفاه و مرگ و میر می‌گردد.»
• بعضی از حیوانات زخمی می‌شوند.
• بعضی از آنها بر كف ماشین می‌ افتند و تا سر حد مرگ توسط سایرین لگدمال می‌شوند.

كشتار انسانی یك جریان دو مرحله ‌ای است. حیوانات ابتدا به وسیلۀ ضربه‌ زدن، برق یا گاز بیهوش می‌شوند و دیگر احساس درد نمی‌كنند. سپس گلوی آنها بریده می‌شود و به علت از دست دادن خون می‌میرند. اگر این روند به درستی انجام نشود یا به وسیلۀ فردی ناشی یا آموزش ندیده اجرا گردد، باعث درد و رنج زیادی برای حیوانات می شود.

بیهوش كردن حیوانات پیش از كشتار تنها در اروپا، كانادا، استرالیا، نیوزیلند، بعضی از كشورهای آسیایی و در آمریکا برای پستانداران اجباری است.

اگرچه بسیاری از حیوانات مزرعه در دنیا، یا به دلیل كم اطلاعی از لزوم تأمین رفاه به هنگام كشتار یا در بخش‌هایی از جهان به دلایل مذهبی، وقتی كاملاً هوشیار هستند كشته می‌شوند.

تحقیقات علمی نشان می‌دهند كه بین بریده شدن گلو تا از كار افتادن مغز فاصلۀ زمانی زیادی (بیش از یك دقیقه) وجود دارد، مخصوصاً برای پستانداران بزرگی مثل گاو. و این زمانی است كه بسیاری از حیوانات درد و عذاب فوق ‌العاده زیادی را متحمل می‌شوند.

مخصوصاً حیوانات مجروح (كه به آنها «حیوانات از پا افتاده» و یا در آمریکای شمالی «از پا افتادگان» می‌گویند)، موقع کشتار آزار فراوان می بینند. آنها اغلب مورد ضرب و شتم قرار می گیرند، لگد می خورند، به آنها شوك وارد می‌كنند، زیردست و پا له می‌شوند، یا با طناب و زنجیر آنها را روی زمین می‌كشند و بدون آب و غذا و سایبان و مراقبت‌های پزشكی در گوشه‌ ای رهایشان می‌كنند تا بمیرند، یا آنها را توی كامیون می‌ریزند و به كشتارگاه می‌برند. آنها را در دامداری نمی‌كشند زیرا اگر زنده به كشتارگاه تحویل داده شوند، پول بیشتری عاید صاحبان این صنعت می‌شود.

بازارها: در بازارها هم مسائل رفاهی مهمی وجود دارند شامل: ازدحام بیش از حد، نبود آب، استانداردهای ضعیف دامداران و كارگران دامداری‌ها، رفتارهای غیرانسانی با حیوانات و فقدان خدمات دامپزشكی.

بخش ششم حیوانات مزرعه را اینجا بخوانید.