مطالعات موضوعی در مورد حیوانات

بخش چهارم حیوانات خانگی

تجربه های بریتانیا، مالزی، یونان

 

الف ـ انجمن سلطنتی جلوگیری از ظلم به حیوانات، بریتانیای كبیر (انگلستان)

Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals,UK

RSPCA در فعالیت‌های مختلفی مشاركت دارد. از تحقیق و بررسی موارد ظلم و تأمین مراقبت از حیوانات گرفته تا مبارزه و تظاهرات و آموزش.

هر ساله RSPCA در انگلستان برای حدود 70هزار حیوان خانه پیدا می‌كند و این كار را بیشتر از طریق شبكه ارتباطی خود با سایر شعب انجام می‌دهد. شعب مختلف این سازمان هریك جداگانه به ثبت رسیده و تابع قوانین RSPCA هستند. آنها به طور محلی برای رفاه حیوانات كار می‌كنند و بسیاری از آنان دارای خدمات دامپزشكی ارزان، از مداوا و معالجه گرفته تا عقیم‌سازی و برنامه های خانه ‌یابی می‌باشند.

 در سال 2004، RSPCA تنها 110هزار مورد ظلم به حیوانات را مورد تحقیق و رسیدگی قرار داد. در بسیاری از موارد حیوانات از خانه‌ های خود بیرون انداخته شده بودند و به مراکز RSPCA منتقل شدند تا پس از مراقبت و بهبودی کافی، به خانه‌ های جدید فرستاده شوند. حیوانات بی ‌سر پناه و رها شده و حیواناتی كه توسط دادگاه پس از تحقیقات RSPCA مصادره و در اختیار این سازمان قرار داده می‌شدند نیز در پناهگاه‌ های این سازمان مراقبت شده و سپس به خانه‌ های جدید فرستاده ‌می شدند.

معمولاً قبل از آنكه كسی بتواند از RSPCA حیوانی را برای خود برگزیند، ابتدا مصاحبه‌ ای با او انجام می‌شود. این موضوع باعث می‌شود افرادی كه جداً خواهان داشتن یك حیوان خانگی هستند از آنهایی كه این كار را خیلی جدی دنبال نمی‌كنند، تفکیک شوند و این فرصت را در اختیار صاحبان جدید قرار می‌دهد كه دربارۀ آنچه در پیش گرفته اند، فكر كنند. به این ترتیب، تصمیم‌ها آنی و نسنجیده نخواهند بود و RSPCA مطمئن می شود كه حیوان به خانۀ درستی می‌رود. به ‌علاوه پس از واگذاری، بازدید خانگی انجام می شود كه شاید برای اطلاع از وضعیت بعضی از حیوانات لازم باشد.

 در تلاش برای كاهش تعداد حیوانات خانگی رایج مثل سگ، گربه و خرگوش، لازم است قبل از واگذاری آنها را عقیم و واکسینه كرده و سپس به خانۀ جدید خود روانه ساخت. گذاشتن  میكروچیپ هم توصیه می‌شود.

RSPCA حیواناتی را كه رنج می‌برند و قابل معالجه نیستند را خلاص می‌كند. سگ های پرخاشگر هم كه قابل واگذاری نیستند نیز ممکن است به طریق انسانی از بین برده ‌شوند. در موارد كمی، اگر لازم باشد حیواناتی که ظاهراً سالمند اما به دلیل مشكلات رفتاری یا سایر مسائل، قابل واگذاری نیستند نابود می‌شوند. RSPCA مخالف نگهداری و زندانی كردن حیوانات در پناهگاه‌ است و آن را سبب رنج و ناراحتی حیوان می‌داند.

 

ب ـ  انجمن جلوگیری از ظلم به حیوانات سِلانگور، مالزی

Society for the Prevention of Cruelty to Animals Selangor, Malaysia

SPCA سلانگور در سال 1958 به وسیله خانم روث اسپیرز تأسیس شد كه یك مهاجر انگلیسی بود و عزم كرده بود به حیوانات بی‌ سر پناهی كه در خیابان‌ها رنج می‌كشیدند كمك كند. SPCA سلانگور در جهت آرمان هایش كه ایجاد یك جامعۀ دلسوز نسبت به حیوانات است، جامعه ‌ای كه در آن به حیوانات خانگی احترام گذاشته و از آنها حمایت شود، بالابردن معیارهای صاحب خوب، و ارتقاء توجه و مهربانی نسبت به همۀ حیوانات، به كار خود ادامه می‌دهد.

 SPCA سلانگور در ماه 800 حیوان دریافت می‌كند كه بیشتر آنها توسط صاحبانشان به این مركز تحویل داده می‌شوند. امروزه، این پناهگاه خانۀ حدود 350 حیوان است كه بیشتر سگ‌ها و گربه‌ها هستند. میزان واگذاری پایین و حدود 15% است و پناهگاه با كمبود دائمی فضا و پول مواجه است. SPCA سلانگور هیچگونه كمك دولتی دریافت نمی‌كند و به طور كامل با كمك‌های مردمی اداره می‌شود.

علاوه بر ادارۀ پناهگاه، SPCA سلانگور موارد ظلم به حیوانات را بررسی كرده و به طور قانونی پیگیری می‌كند، برنامه‌های آموزشی برای مردم ترتیب می‌دهد و برای وضع قوانین حمایت از حیوانات تلاش می‌كند.

 

برنامۀ عقیم‌سازی SPCA سلانگور ـ 2010 بدون حیوان بی‌سر پناه

با هدف ایجاد یك مالزی بدون حیوان بی ‌سر پناه تا سال 2010، یك عملیات عقیم ‌سازی ( در زبان مالائی به آن kempen kembiri گفته می شود) در سال 2002 در مالزی آغاز به كار كرد. این عملیات توسط مؤسسات دولتی و انجمن‌های حمایت از حیوانات به طور مشترك، برای كنترل جمعیت حیوانات بی ‌سر پناه انجام می‌گیرد. و یک کمپین یارانه ای است تا برای حیواناتی كه صاحبانشان درآمد كافی ندارند، عقیم سازی ارزان انجام دهد. علاوه بر این، حیوانات بی ‌سرپناه و حیوانات خانگی متعلق به محله ‌ها جمع‌آوری شده و پس از عقیم سازی با نرخ ارزان دوباره در خیابانی كه در آن گرفته شده‌ اند، رها می‌شوند.

این عملیات آنچنان با استقبال روبرو شد كه SPCA سلانگور تصمیم گرفت كه آن را به یك كلینیك دائمی تبدیل كند. با كمك یكی از شهرداری‌های محلی، كلینیك حالا قادر است بدون نگرانی از پرداخت اجاره یا قبض‌های آب و برق و تلفن به كار خود ادامه دهد. SPCA سلانگور امیدوار است كه موفقیت این كلینیك، سایر شهرداری‌های محلی را نیز تشویق كند تا كلینیك‌های مشابهی برای عقیم ‌سازی در محل خود دائر كنند.

 

ج ـ كافۀ گربه‌ها

جمعیت گربه ‌های بی سرپناه و وحشی می‌تواند سبب بیماری، سروصدا، بو و پراكنده شدن زباله‌ها به علت جستجوی غذا مخصوصاً در اطراف هتل‌ها و رستوران‌ها شود. WSPA برای برخورد با این مشكل طرح کافۀ گربه ها را پیشنهاد كرد.

منظور از كافۀ گربه‌ ها اختصاص جای معینی دور از هتل ها و رستوران ها، برای غذادادن به گربه ‌هاست. جایی كه گربه‌ های بی‌سر پناه و وحشی بتوانند غذا دریافت كنند و از آنها مراقبت شود. جذب گربه ‌ها به نقاطی كه با دقت انتخاب شده ‌اند مانع از رویارویی آنها با انسان‌ها می‌شود. علاوه بر تهیۀ منظم غذا، می‌توان برنامه ‌ای برای واكسینه كردن و عقیم سازی نیز ترتیب داد. گربه‌ های مریض یا مصدوم را می‌توان با تله گرفت، معالجه کرد و پس از بهبودی در محل گرفته شده، رها نموده و یا در صورت لزوم  با مرگ ترحم آمیز خلاصشان کرد.

یك نمونۀ موفق از كافۀ گربه ‌ها، كافه‌ ای است كه گروه‌ های حمایت از رفاه حیوانات كریت در یونان (CAWG) در جزیرۀ كریت ابداع كرده ‌اند.

تعداد زیادی از هتل‌ها و رستوران‌های كریت از مشكل گربه‌ های ولگرد در عذاب هستند. بسیاری از صاحبان این املاك از خود گربه‌ ها بیزار نیستند، اما گربه ‌ها می‌توانند با چرخیدن در اطراف میزها و تقاضای مكرر غذا باعث دردسر و گرفتاری شوند. همچنین در انتهای فصل، وقتی توریست‌ها به خانه‌ هاشان باز می‌گردند و در زمستان که فعالیت‌های توریستی و در نتیجه هتل‌ها و رستوران ‌های مربوطه تعطیل می‌شوند، این منبع غذایی برای گربه‌ ها از بین می‌رود و آنها به سرعت گرسنه و بیمار می‌شوند.

یكی از این هتل‌ها كه دچار چنین مشكلی بود هتل ایكاروس ویلج بود. مدیر هتل آقای مانولیس، برای حل مشكل به گروه ‌های حمایت از حیوانات كریتی مراجعه كرد و آنها كافۀ گربه ها را پیشنهاد كردند. این گروه از قبل سه كافۀ گربه در ناحیۀ مالایای كریت داشتند كه بسیار هم موفقیت ‌آمیز بودند.

یكی از داوطلبان اعضای گروه حمایت از رفاه حیوانات كریت، طبق نقشۀ WSPA یك كافۀ گربه ساخت و در كنار هتل براه انداخت. مدیر هتل جای كافه را تعیین كرد ـ دور از رستوران هتل اما به قدر كافی نزدیك به ساكنان محل كه گربه ‌ها را ببینند و اگر خواستند تغذیه كنند.

انتخاب محل بسیار اهمیت دارد ـ محل كافه باید جایی باشد كه میهمانان گربه ‌ها را ببینند و اگر دلشان خواست به آنها غذا بدهند و بدانند كه از آن گربه ‌ها مراقبت می‌شود. اما برای آنهایی كه حیوان دوست نیستند، گربه ‌ها سرراه نیستند و مزاحمتی برایشان ندارند. فایدۀ دیگر این كافه ‌ها تصویری است كه بازدیدكنندگان و توریست‌ها با خود به كشورشان برمی‌گردانند. جایی كه كافه ‌ای برای گربه‌ ها ساخته شده است نشان می‌دهد كه آن هتل نقش فعالی در تأمین رفاه حیوانات دارد ـ چیزی كه بسیار باعث قدرشناسی و سپاس است.

مدیر هتل به طور منظم غذای گربه ‌ها را در كافه تأمین می‌كند و محوطه را تمیز نگه می‌دارد، CAWG  هم آنها را زیرنظر می‌گیرد و سعی می‌كند اعتماد گربه ‌ها را جلب كند. با این كار هم می‌شود سلامت گربه‌ ها را زیرنظر گرفت و هم گرفتن آنها برای عقیم‌ سازی آسان‌تر می‌شود كه تنها راه واقعی برای حل مشكل گربه ‌های خیابانی در كریت است.

بخش پنجم حیوانات خانگی را اینجا بخوانید.