پرورش پوست

بخش دوم حیوانات مزرعه

حیواناتی كه برای پوستشان پرورش داده می‌شوند درون قفس‌هایی كه در ردیف‌ های طولانی در انبارهای روباز قرار دارند، زندگی می‌كنند. مزارع كوچك حدود 100 حیوان و مزارع بزرگ مثل پرورشگاه های موجود در اسکاندیناوی ، بیش از 100هزار حیوان را در خود جای داده ‌اند. کف قفس‌ها سیمی است و ایستادن روی آنها، مخصوصاً برای حیوانات جوان‌تر بسیار مشكل است. بسیاری از حیواناتی كه برای پوستشان پرورش داده می‌شوند، اساساً وحشی هستند و این اسارت را بسیار به سختی می‌گذرانند.

بیشتر مزارع پرورش پوست حیوانات برای تهیه پوست (خز) مینك و سپس روباه است.

مینك‌ها موجوداتی بسیار پر جنب و جوش، شبیه به راسوها هستند. با این تفاوت كه وحشی و نیمه آبزی هستند. آنها عاشق دویدن، شناكردن، بازی كردن، بالارفتن از بلندی و بسیار كنجكاو هستند. ولی اگراسیرباشند، در به نمایش گذاشتن رفتارهای طبیعی خود كاملاً ناكام مانده و در نتیجه درمانده و خشمگین می شوند و دچار شرایط غیرعادی جسمانی و روانی می شوند.

قلمرو معمولی یك روباه در طبیعت بین 5 تا 10 كیلومتر است. روباه‌ هایی كه برای پوستشان پرورش داده می‌شوند، سریع استرس می گیرند. این حیوانات كه طبیعتاً آرام هستند و بیشتر تنها زندگی می‌كنند، نسبت به حضور انسان‌ها بسیار حساسند. به علت این حساسیت و استرس خاص، مرگ و میر بالایی در میان توله ‌های روباه‌ها (بالای20%) به چشم می‌خورد كه علتش نوزادكشی است (هم نوع خواری مادر).

خرگوش‌ها، چین‌چیلاها، سیاه‌گوش‌ها (جانوری از خانوادۀ گربه ‌سانان) و حتی همسترها به خاطر پوستشان در این مزارع پرورش داده می‌شوند. بیشتر مزارع پرورش پوست در اروپای شمالی و چین یافت می‌شوند. اگرچه كه تعداد كمتری از آنها در بسیاری از كشورها در سراسر دنیا وجود دارند.

در رابطه با پرورش و كشتن حیوانات در مزارع پرورش پوست، یکسری مسائل جدی رفاهی وجود دارد كه از آن‌جمله می‌توان به موارد زیر اشاره كرد:

• زندانی بودن در قفس‌های كوچك و پر ازدحام: كه باعث خشم و ناامیدی در حیوان شده و نهایتاً به عضوكنی (قطع كردن عضوی از بدن خود) و رفتارهای كلیشه ‌ای منجر می‌شود.
• بالارفتن میزان آسیب ‌پذیری در مقابل ابتلا به بیماری‌ها و انگل‌ها: که دلیل آن سوءتغذیۀ مزمن ناشی از رژیم غذایی نامناسب و نامتعادل، شلوغی و مقاومت پایین بدن به علت استرس می باشد.
• محیط خشك و لم یزرع: بی‌بار و بر، بی‌سر پناه و بی‌ حفاظ در مقابل تغییرات جوی
• مرگ و میر بالای توله‌ ها: در اثر استرس و نوزادكشی
• مرگ و میر بالای مینك ‌های بالغ: در اثر استرس ناشی از گرما مخصوصاً در فصل تابستان، وقتی كه حیوانات خزدار قادر به خنك كردن خود نیستند.
• روش ‌های غیرانسانی كشتن: پرورش دهندگان به خاطر حفظ کیفیت پوست، این روش‌های غیرانسانی شامل: كشتن با برق، مسموم كردن، اتاقك تقلیل فشار هوا و شكستن گردن را به کار می برند.

 بخش سوم حیوانات مزرعه را اینجا بخوانید.