مزارع پرورش ماهی

بخش سوم حیوانات مزرعه 

سال 2005 بیش از 55 میلیون تن ماهی درسراسر دنیا پرورش داده شد. برای مثال در بریتانیا هر ساله حدود 70 میلیون ماهی، بیشتر سالمون و قزل‌آلا و همچنین ماهی روغن و هالیبوت (نوعی ماهی بزرگ خوراكی) پرورش داده  شده و كشته می‌شوند. پس از مرغ گوشتی، پرورش ماهی مقام دوم را در زمینۀ تولید حیوانات پرورشی دارد.

مراكز بزرگ پرورش ماهی سبب مشكلات رفاهی زیادی می‌شوند. گاهی اوقات بیش از 50000 ماهی سالمون در یک قفس دریایی محصور می شوند. در آن شرایط به هم فشرده ‌ای كه از ماهی‌ها نگهداری می‌شود، ماهی‌ها مرتباً دایره وار شنا می‌كنند و رفتارهای غیرعادی از خود نشان می‌دهند. شلوغی و اسارت می‌تواند در ماهی‌ها استرس ایجاد كند و آنها را در مقابل بیماری‌ها آسیب‌پذیرتر سازد. شیوع بیماری باعث مرگ میلیون‌ها ماهی سالمون شده است. ارقام رسمی، تلفاتی به میزان 30 ـ10 درصد را نشان می‌دهند. به ‌علاوه، سالمون ها اغلب از آب مروارید كوركننده، آسیب‌دیدگی باله‌ ها و دم و تغییر شكل بدن رنج می‌برند. پرورش متمرکز همچنین به هجوم شپش های دریایی منجر می شود که رنج و عذاب شدید و مرگ ماهی‌های درگیر را به دنبال دارد. انگل‌های ماهی ‌های پرورشی ممكن است به ماهی ‌های وحشی هم منتقل شوند كه نتیجه ‌اش كاهش جمعیت ماهی‌های وحشی خواهد بود.

 

ماهی های سالمون، قزل‌آلا، هالیبوت و روغن، گوشتخوار هستند و غذای اصلی آنها وقتی كه در اسارت هستند، ماهی‌ های دیگر است.

تخمین زده می‌شود كه برای تهیۀ یك پاند (454 گرم) سالمون پرورشی سه پاند ماهی وحشی به مصرف می‌رسد. این به معنای آن است كه پرورش ماهی به علت زیاده ‌روی در صید، در كاهش جمعیت آبزیان سهم دارد ـ درست همان مشكلی كه پرورش ماهی سعی در جبران آن دارد.

انجام كارهای دیگری در این صنعت از قبیل: گرسنگی دادن قبل از كشتار، مداوا با مواد شیمیایی زیان آور، مهندسی ژنتیك و تكنیك‌های بیولوژیك از جمله دستكاری در كروموزوم نیز موجب درد و رنج بیشتر ماهی‌هاست. از آن گذشته، روش‌های كشتار غیرانسانی و غیرقابل قبول هنوز هم در مورد ماهی‌ها مجاز محسوب می‌شود كه شامل مواردی چون: خفگی، كشتن از طریق ریختن خون آنها (سر بریدن، دریدن شكم و…) بدون ضربه زدن و بیهوشی قبلی و كشتن با استفاده از گاز كربن دی‌اكسید می‌باشد. در حالی كه در مورد سایر حیوانات پرورشی، تنها روش‌هایی برای كشتن مجاز محسوب می‌شوند كه باعث مرگ آنی شوند و یا حیوان را فوراً بیهوش و تا لحظۀ مرگ نسبت به درد بی‌احساس كنند.

بیشتر این اطلاعات از گزارشی تحت عنوان «در عمق بیش از حد ـ رفاه ماهی‌ها در مراكز پرورشی متمركز ماهی» برگزیده شده است. گزارش کامل در اینجا موجود است:

www.ciwf.org.uk/publications/reports/in_too_deep_2001.pdf

بخش چهارم حیوانات مزرعه را اینجا بخوانید.